GÜLÜN AŞKI

GÜLÜN AÞKI
Seher vakti tan kýzýllaþmýþ
Esen tatlý bir yel sanki melodi söylüyor
Kim bilir belki kendince ýslýk çalýyordur
Bu güzel bahar sabahýnda
Tabiat uyanýyor
Birazdan doðar güneþ
Uyanýr kuþlarda
Çiçekler açar gözlerini
Salar mis gibi kokularýný
Uyandý gonca gülde
Gerindi tatlýca saldý kokusunu
Kokladý havayý derin bir nefes aldý
Derken bir ses bir kuþ sesiydi bu
Sanki ötmüyor rabbime niyaz ediyordu
Uzunca dinledi bu sesi
Rabbim nasýl bir þakýmaydý bu
Dakikalarca sürdü
Gülde dinledi bu güzel sesi
Birkaç çið damlasý düþtü
Yapraklarýnýn arasýndan
Aðlýyor muydu gül
Yoksa aþýk mý olmuþtu bu güzel sese
Olmayacak gibi deðildi ki
Güneþ doðmuþtu
Ama gül öyle dalgýndý ki
Hiç kimseyi görmüyor duymuyordu
Ýçine bir ateþ düþmüþtü iþte
Nasýlda yanýyordu
Bir daha ne zaman öterdi
Artýk derdi o sesteydi
Onu beklemekti
Günleri böyle geçti
Rengi deðiþmiþ birazcýkta kocamýþtý
Ah dedi derin bir iç çekip
Ýnsan böyle severek kocuyor demek ki
Ýçinde sevda ateþi olanlar
Böyle yanýyor demek ki
Bir gün daha olmuþtu iþte
Gün doðuyordu mutlu olanlara
Gülcük yine sesi dinliyordu
Yapraklarýn da þebnemler le
Biliyordu bu gün son günüydü
Artýk dökülecekti yapraklarý
Olsun du mutlu oluyordu
Göðsünde sevda ateþi ile
Bülbülün niyazýný sesini dinleyerek
Nasýlda þakýyordu
Belki oda birine rabbine aþýk tý
Çünkü anlaya bildiði kadar
O da hak hak diyordu
Hak hak ya Rab ya Rab
Ayþe Karan



Sosyal Medyada Paylaşın: