Kor ateþti kapýsýný çaldýðým. Bilmediðim þehrin soðuk duruþunda, Üþüyen tohumlar gölgeye duruyordu. Güneþ her zamankinden daha bencil, Aynalar yine yalan söylüyordu. Gecenin rahminde zerre kadardým.
Büyüdüðüm ve büyüttüðüm ayrýlýklardý. Korkmuyordu ölüm cesaretimden. Tenimde kalabalýk akþamüstleri, Dudaklarýmda uygunsuz, uðursuz bir ýslýk vardý. Az ilerde yalnýzlýðým için için yanýyordu. Gecenin rahminde zerre kadardým.