Gün ortasýndayým, Ama gün karanlýk, Ýçim ondan da karanlýk… Her yaným, Yapýþ yapýþ hüzün ve keder Öyle yada böyle, Yaþýyorum iþte… Sýradan… Kapýlar kapanýyor ardýmdan, Ve buz gibi Bir soðuk çarpýyor suratýma… Okkalý bir tokat gibi. Adýmlarýmý kontrol edemiyorum. Sendeliyorum sýk sýk, Sarhoþ gibi… Yeniden kalkýyorum her düþüþte. Mutlu olmak Ýçin, Her kapýyý zorluyor, Her kapýyý çalýyorum beklemeden. Kanýyorum Kapýlýyorum Kimseye ihtiyaç duymuyorum artýk. Kendi içimde bir girdap, Dönüp duruyorum. An geliyor, Bir soluk, bir ses, yoldaþ En ufak bir þeye Muhtaç oluyorum. Her gün ayný rutin, Býktým bu hayattan, Bu karanlýktan, Tükenmez yalnýzlýktan… Ne zaman kurtulacaðýmý bile Bilmiyorum Yaptýðým tel güzel þey, Kocaman kalbimin kapýlarýný, Teklifsiz Sana açmaktý ardýna kadar.
Nasýf Acar 01.04.2022 DENÝZLÝ/Bekilli
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.