YETMİYOR ELİM

Bitmiyor baþýmýn çilesi derdi
Yalnýzlýk ruhuma acýlar verdi
Þefkatin þerefli sahibi merdi
Kaldýrmýyor artýk bu derdi özüm
*
Acýyýp severim dertli olaný
Alýr yüklenirim yolda kalaný
Ben kýymam kimseye acýtmam caný.
Ne var ki kesmiyor bir þeye gözüm
*
Fazlý na hayraným þan’ýn yücedir
Benim ahu zarým þu nefsime dir
Baðladýðým Umut rahmetine dir.
Medet ey nefsime geçmiyor sözüm
*
Aðlaya aðlaya tükendi ömrüm
Kerem kýl Sultaným Halýkým benim
Sayýsýz muhtaca yetiþir gücün.
Ruhi siyahýma dayanmaz özüm
*
Tüketti Eritti çileler beni
Hidayet bulmuyor iþitip vahyi
Deli bu ya rabbi bu nefis denî
Düzen vermeye de yetmiyor gücüm
*
Kimlere uðrasam yara açýyor
Dertlerin üstüne dertler saçýyor
Sevgi ve muhabbet benden kaçýyor
Peþinden çatmaya yetmiyor gücüm
*
Yaralý Mustafa nefse sitemkar
Tasadýr ölümün eylediði kâr.
Nihayetsiz rahim o Perverdigar
Safa yüksek uçuyor yetmiyor elim

Mustafa Çoban
2.12.1996
Sosyal Medyada Paylaşın: