Antalya’da bir çocuk Güneþ doðmuþ Bir yaz günü Deniz davet ediyor serinliðine Az düþünüp Çok eðlenmek lazým çocuksan Ama ben sanki biraz farklýydým Çabuk büyümüþ gibi Çok zýpýr Ama bir o kadar akýllý Annemi öyle görünce Büyümüþtüm sanki Özverili fedakar Anlam veremiyordum Kendini yok yere üzüyor gibi bir halde Neyse O da iyiydi Ben de..
Güneþ ve çocuk Muhteþem ikili Ama beni rahatsýz eden Bir þeyler saklýydý sanki Arkamdaki ormanlarýn derinliklerinde Gidip bulmalýymýþým gibi Ýçimi kemiren Oysa çocuksan derdin olmamalý Benim vardý Sebepsiz bir hüzün Allah hayra çýkarsýn
Öyle iþte Büyüdük nihayet Hatta belki yaþlandýk bile sayýlýr 38 oldum Hala içimde bir acý Geçmedi Neden acaba?
*fotoðraftaki benim çocukluðum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmylrm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.