MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
İnsan Günahkârdır
saf şiir
İnsan Günahkârdır
.../
Gözünde dolaþan her renk yabancý,
Nereye götürür bilinmez ayak
Yolu kendi seçer nefsi yalancý
Her an baþa sarar binlerce merak...
Mantýðýysa vurur yaralar kurþun
Vuslatý mümkün mü Leyla’ya vurgun
Acý çeker benliði uykudan sürgün
Karabasan kaplar yattýkça yatak...
Uzaydadýr ruhen teni dünyalý
Kalmadý ardan bir surat- hayâlý
Aný andan çalar nesi faydalý
Farkýnda deðildir çekerken batak...
Yayýlýr kokular enfes burnunda,
Tuzak kurar hýrsýz ilim yurdunda!
Tilki mayasýnda þerrin koynunda,
Büyür de günahkâr ederken çatlak!
Her þeyi bilir de içerken zehri,
Çekerken güzel der þeytandýr piri!
Tutsakta etmiþtir kandýðý peri
Deprem yapmýþtýr der yýkýlsa çardak!
Þer her an çaðýrýr dilde ballanýr,
Göz görmemiþ gibi bakar aldanýr,
Kulakta pür dikkat merak katlanýr,
Parçalanýr ruhu yaþamdan uzak!
Haksýzlýða bakar görmezden gelir,
Zenginlik çoðalýr yokluk serpilir,
Ýftira edilir gýybet yayýlýr...
Taþýr onca boþ yük harami adak!
Öfkesi olur lav patlar yanardað
Ormanlarý yakar bozar üzüm bað!
Gece yastýk boðar gündüz engel dað...
Yaþadýðý hayat huzurdan ýrak!
Doymak nedir bilmez ne olsa da yer,
Hastaneden geçmez, mezarsa keder...
Eðlence evinde þamata kader
Karýþan oldu mu delirtir yasak!
Dünyasý olsa da demez de kafes
Nemrut misalidir aldýðý nefes...
Olmasýn yalnýzlýk olsun ister ses
Ne olsa benimser keyfine uyak!
Ýnkâr yayýlsa da dil dolaþtýkça,
Güzeli tanýr da kul dalaþtýkça!
Gurur yer bitirir neler aþtýkça,
Cehenneme cennet der bilmez tuzak!
Ey sefil biçare uyan uykudan,
Nisan yaðmurunda arýn kuþkudan,
Dönmek gerek sonu gelmez tutkudan!
Ölüm telaþken der yakamý býrak...
Doða isyan etmez, renk olmaz hasta
Her hareket zikir nur yayar nasla!
Gökkuþaðý aðýt geceler yasta...
Mevla’sýný bilse korkutur firak!
Kavak yapraðýnda yaprak titrerken,
Beyazýn raksýnda karlar erirken,
Toprak renginde ayak yürürken,
Nasýl amaç olur dünyaysa katýk?
Renkler bezenirken beyan dergide,
Yansýmayý inkâr duçar ezgide,
Mana gölgelenir aþkta-sevgide
Aslý her inkârda eder infilak!
Ressam fýrçasýnda doðar aykýrý,
Ýnsan resmi farklý doðaysa ayný!
Renklerde hilafet egemen baský,
Deðiþim hayaldir saf yapmaz zig-zak!
Ýnsan doðar muhtaç kalýr hep çocuk…
Renkli simasýnda kývranýr yokluk!
Kul olmak marifet alýrken soluk,
Fýtratýnda has renk süt renginden ak!
Mademki her eþya renge tabidir,
Evren döngüsünde mana alidir,
Ýçinde dýþýnda her þey fanidir,
Neden Allah’a kul olmuyor ahmak?
Renk bence önemli-beþinci boyut,
En, boy ve derinlik gibi de soyut…
Göz resim çektikçe kalp verir komut,
Güzeli sevdirir evrendir duvak!
Göz deðiþtirmez renk keyfine göre
Kan davasý gibi kabuldür töre!
Ýnsan hep aynýdýr deðiþse yöre
Yok olur günahla kururken balçýk…
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Lâ Tahzen!
Gün Gelir Devran Döner De
Regaip Kandili
Kalpler Ancak Allah’ı Anmakla Huzur Bulur
Ne Anlatsam Boş
Yalan Söylemek Adamı Dinden Çıkarır
Yollar Göründü
Anne Sevgisi
Son Pişmanlık Fayda Etmez
Bakara 154- Şehitler Ölmez