EVLAT VAR

Mutlu yeme diye ekmeði aþý.
Ýçine aðular atan evlat var.
Ömrünü versen de çýbanýn baþý
Olup yüreðine batan evlat var.

Doðuþtan kalýtsal sakarým deyip !
Yer, içer keyfime bakarým deyip,
Oturduðum evi yakarým deyip...
Babaya kaþýný çatan evlat var.

Baþ ayýkmadýysa dertten, hüzünden...
Çekilen sýkýntý onun yüzünden.
Yürümeyip yolun hoþ ve düzünden...
Kederine keder katan evlat var.

Alçak olmamalý aklýn rakýmý !
Ters çevirmek gerek ahmak akýmý !
Babasýndan kalan tarla, takýmý...
Tutup bir akçeye satan evlat var.

Sürter gece, gündüz yatmaz yataða...
Söz söylesen geçer karþý ataða.
Cumali: düþerek her gün bataða...
Þirret koyunlarda yatan evlat var.

Sosyal Medyada Paylaşın: