BERBAT EDİYORUZ DÜNYAYI

Ýnsanýn eti yenmez,gönü giyilmez.
Aklýndan neler geçirir hiç bilinmez.
Sürekli cümle alemle kavgalýdýr.
Verdiði zarar yýllar geçse silinmez.

Ýnsan bazen mantýksýz iþler düþünür.
Düþünceler çabuk þiddete dönüþür.
Günlerce, aylarca bitmez kavgalarý.
Bundan sonra toplu ölümler görünür.

Kiminin karný deðil,gözü açtýr.
Ölen tüm canlý sayýsý bilmem kaçtýr?
Yok edilip gitti,bir çok hayvan nesli
Zalimlere göre katliamlar haktýr.

Ýþgal ettiler yemyeþil ormanlarý.
Açtýlar yeni maden sahalarý.
Bunlarýn gözlerini para bürümüþ.
Hiç doymak bilmedi obur karýnlarý.

Saða, sola býraktýlar atýklarý.
Zehirlediler verimli topraklarý.
Sebzenin, meyvenin tadý bir hoþ olmuþ.
Baksana içilmiyor musluk sularý.

Durmadan artýyor hastalýk sayýsý.
Korona denen illet artýk cabasý.
Ortaya deðiþik varyantlar çýkýyor.
Hala bulunamadý doðru aþýsý.

Býrakalým bütün kanlý savaþlarý
Düþünelim gelecek tüm kuþaklarý.
Yaþana bilir bir dünya býrakarak;
Mutlu olsun yurdumun tüm çocuklarý.

Günler geçtikçe kötüye gidiyoruz.
Cennet dünyamýzý berbat yapýyoruz.
Dünya aslýnda hepimize de yeter.
Hepten dünyayý yaþanmaz ediyoruz.
Necmi Özyurt
Sosyal Medyada Paylaşın: