Anılarım Hiç Uyumaz Benim

Sýcak bir odanýn,
Sýcak bir köþesinde hoþ sohbet,
Ansýzýn düþüverir, saklandýðý yerden.
Çocukluðumun sahipsizliði,
Ýçimde hüzünlerim saklý;,
Yoksulluðun kol gezdiði Anadolu’m.
Hatýralarým gelir aklýma,
Olur olmaz bir anda,
Çocukluðum en baþ kahraman.
Hiçlikten çýkýp da gelmiþ gibiyim.
Hiçlik..

Karlar dökülmemiþ aðaçlarýn dalýndan.
Karakýþ yüreðim de kýþlar hala.
Büyümemiþ çocukluðum,
Acýlar taptaze yüreðimde.
Kýpkýzýl üþüyen ellerim.
Kar sularýyla ýslanýr,
Altý yýrtýk lastik ayakkabýlarým,

Dokunmaz yoksulluðuma kimse.
Sessiz çýðlýklar örter üzerimi.
Donmuþluðum hiç çýkmaz aklýmdan.

Kýþý hiç sevmedim bilir misiniz?
Yazlar ise vazgeçmezliðim benim.

Sýyrýlýrken zifiri karanlýk geceden;
Bir gaz lambasý aydýnlatmaz odayý.
Aklýmda güzel gözleri, zengin sevgilimin.
Sarý saçlarýyla gelir, oturur köþeme.
Dokunsam ölecek, duygularým.
Dokunmasam ben öleceðim.
Þu kara sevda uðruna,
Kaputsuz gideceðim,
Sevgili.

Nice insanlar gördüm,
Kimi aç,
kimi açýk.
Kimi kötülük üretir içinde.
En baþta oturur haksýzlýk.
Onca bencilliði doyumsuz insan.
Karakýþ da yoksunluðum artar benim.

Elimde üþür, sýcak çay buðulanýr,
Birden kendime gelirim.
Anýlarým kaybolur,
Yaþ olmuþ ellisekiz.
Nice beþ on yýl, dün gibi.
Hala çocukluðum,
Hala yüreðimde cam kýrýklarý taze.
Dalgýnlýðýma þaþar insanlar.
Bilmezler ki,
Birden elli yýl geriye döndüðümü.
Kucaklayýp çocukluðumu.
Sarýlýp yalnýzlýðýna,
Üþümüþ ýsýnmayan ellerini, ellerime.
Kerpiç duvarlarý týrnaklarýmla,
Sýyrýlýp karanlýðýndan, yoksul köyümün.
Alýp geceden çýktýðýmý,
Kim bilir.

Ýþte ben buradayým.
Ýki çocuk arasýndayým.
Biri þimdiki ben.
Biri dün de yaþayan çocuk.
Anýlarým hiç uyumazlar benim.
Gözlerim de saklanýr her biri..
Kimi hala çocuk.!
Eriyen karlarda ýslak.
Kimi,
Hatýralarýmda yaþar bir zaman.
*
————-Haydar ATA—

Sosyal Medyada Paylaşın: