Aklýmla,yüreðimin çýkmaz sokaða girdiði Her hangi bir zamandayým yine...
Yaþadýðým,nefes aldýðým Seni sevdiðim zamandý...
O zamanlar
Gözyaþý halinde yastýðýma dökülenler Sana olan özlemimdi.. Dört duvar arasýndaki haykýrýþlarým Sevgimin tek þahidiydi...
O zamanlar
Hayat yaþam için önüme Bir þeyler sunuyordu Her þeyiyle önümde duruyordu Benimse Onu uzaktan seyretmekten baþka bir þeye isteðim yoktu Her þey aynýydý hayatýmda Günler,yiyecekler,giyecekler Hatta yüzler bile Sabahlarý hep bir korkuyla kalkýyordum Sanki kocaman bir boþluktaymýþým gibi Akþam yataðýma döndüðümde Hiçbir þeyin deðiþmemiþ olduðunu fark ediyordum. Sadece uzak bir yüz vardý gözümün önünde Uzak bir ses,uzak bir duygu Ve tuhaf olan Bunlarýn hepsi sadece sana aitti....
Sosyal Medyada Paylaşın:
enesimge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.