etrafýma baktýkça
oðlum diyorum, haline þükret
bir ayrýlýðý bile olmayan onca insan var
ay ýþýdýðýnda
öfke kabardýðýnda
mutlak gecenin þavkýndan
mutlak bir kavganýn yumruðundandýr
bak gülüþümün burnu kanýyor
sesimin dudaklarý kendi yalnýzlýðýný eþeleyip duruyor
doðrusu kýrgýnlýklar bile beþ para etmiyor artýk
umutkan deðilsin biliyorum
sen yine de unut gitsin kanepenin sensizliðini
terliklerin komik komik yalpalayýþýný
hem zaten çok ciddiyetsiz
ikinci el bir ayrýlýk bu
hurdacýya versen, plastik mandal bile vermez karþýlýðýnda
hayret bu þehirde kasvetinde yok
havaya yine neþe saçmýþ olacak, þu çýlgýn zabýtalar
sanki açtýðýn bir yara varda
kabuk tutmadým diye
meydanlarda protesto eden halkýn arasýna da karýþmamýþsýn
zaten haber bültenleri, þarkýlarda senden bahsetmiyor
iþe diye çýkýp da sana gelesimde hiç yok
biraz halsizim hepsi bu, özlemeyince geçiyor
bir de, yüzünün balkonundaki sardunyalar
-kokmayýnca deli deli
dakika tutuyorum
ne oluyorsa 61. Saniye de oluyor
fiyonklu bir bisiklet geçiyor, kýrmýzý deðil
aynasýnda da sen yoksun
ayaklarýmda pedallere yetiþememe kaygýsý
bacak kýsalýðýmdan kalma bir panik atak olsa gerek
zaten bu sýra önümden ne geçse sana benzemiyor
neye yetiþemesem, soluk soluða kalmýyorum nefesinde
sokaðýn solunda sen kaybolmuyorsun
inan küt böreði olsan, acýkmam sana
aðaç olsan ormanýnýn kapýsýndan geçmem
gök olsan kanatlanmam
toprak olsan yer çekimiyle acýmasýzca savaþýrým
hem artýk, kendime yeni bir halk edindim
yeni bir þehir
yeni bir ülke
yeni bir dünya
-sana benzemezler imparatorluðu bu
en azýndan musmutsuz deðilim
kendi fikrime saygý duymalýyým, terkolundum sana
iþte bu yüzden
hep birazdan geçiyor, bir sürü fiyonklu bisiklet
evet kýrmýzý deðiller, sürücüleri de sana hiç benzemiyor
hem onlar henüz çiçeði burnumda birer portakal
birer anne fesleðen
birer sukulent abla
perdelerimi diyorum
giderken çekmeyi unutmuþsun, millet ne der sonra
içerimde saçlarýn çok daðýnýk
pijamandan kedinin býyýklarý sarkmýþ
gülüþün masanýn üstünde tam otuziki diþ
komik þeyler gibi saçýlmýþýz etrafa
gülüþlerden yastýklar
kahkahalardan battaniyeler örülmüþüz
seviþin saçlarýmda duruyor, bilmem kaç milyonuncu kez
hadi çek þu perdeyi
kimseler görmesin
-gö(n)lümdeki þavkýný
sýrayla koþmuyoruz
hep ikinciyim
ve birinci yine ortalarda yok
bakiyesi sýfýr bir kredi kartý kadar maðlubum
senin þu hayat dediðin külüstüre
sakarlýðým mevsimsel biliyorum
yokluðunun üstüne kahve dökmüþ yine
bu leke seneye de çýkmaz diyor ulu temizleyici
biliyorsun sýfýrýn deðeri sað tarafta katlanýyor
solumda yoksun...
önceleri gelgitler yaþýyordum
nedendir bilinmez, þimdilerde ise
gelgitmeler yaþýyorum
-sayýma gerek yok diyor kütüphane müdürü
olsun diyorum abaküs gibi yerimde saymalýyým
durmadan kendi ritmine bozuk atýyor kalbim
ölünecek bunca þeye inat diyorum
-soluma geç...