Kâm Almadan
Allahýn verdiði ömrü yaþarýz,
Rýzký yer içer, her zoru aþarýz.
Þükretmek elzemdir yoksa þaþarýz;
Kâm almadan göçmek de var dünyadan!
Varla yetinmeli, hýrsa gerek yok,
Haddini bilmeli, aþýrýlýk çok.
Kendine yetmeli, yaþanmasýn þok;
Kâm almadan göçmek de var dünyadan!
Varlýða kýyasla evladýr saðlýk,
Elbet saðlýk için gerekir varlýk.
Mevla yaþatmasýn iyiye darlýk;
Kâm almadan göçmek de var dünyadan!
Atasözleri hiç boþuna deðil,
Ýtibar edene saygýyla eðil.
Dürüst olanlara vermeli mehil;
Kâm almadan göçmek de var dünyadan!
Ýki kere iki ille dört etmez,
Bunu anlamaya ömürler yetmez.
Ýnancý olmayan pek çile çekmez;
Kâm almadan göçmek de var dünyadan!
Duan ibadetin mutlak kendine,
Bir an yenilmemek gerek fendine.
Aþmadan, taþmadan sýðýþ bendine;
Kâm almadan göçmek de var dünyadan!
26.03.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.