Bu gün... Sesini duyamadýðým ilk gün Bu gün... Hâsretinin ilk günü yâr
Ýnsan gider Cok... Eksilerek Çoðalarak Yüklenerek... Herkesin tasýdýðý iç yurdudur esasýnda.
Sen de; Gittin. Geri dönüsü, Gözle görülmez ýssýz, çöllü yollara...
Ýnsanýn hatýrasý; Hissettirdiði kadardý. O sebepten, Ne bir somut mekân Nede arsýz yüzsüz, ACIMASIZ zaman Deðistirebiliyordu bu gerçegi
Ýnsan... Gerçekten, hissettiði, hissettirdiði kadardý Bu gün; Gidiþlerin en güzeline þahit belki de. Ýnsanýn, aðrýsý da, yarasý da gidermiþ beraberinde, Mezar topluluðuna kalabalýk olmak için.
Dedim ya; Ýnsan hissettirdiði kadardý... O sebepten, Önemi yok, adýnýn mevta olmasýnýn Mühim olan, Dünyaya nasýl yankýlandýðýndýr...
Liyakat -
Sosyal Medyada Paylaşın:
Liyakat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.