EY ÇOCUK!

Kusura bakma çocuk...
Sana soramadýk vataný kurtarýrken!
Bilemedik senin özgür iradenin
Keyfini...
Biz geçtik anadan, babadan, oðuldan, kýzdan,
Eþten, niþanlýdan...
Canýmýzý siper ettik,
Feda ettik ömrü!
Biz salýnamadýk caddelerde,
Kulüplerde eller havaya kaldýramadýk...
Ellerimiz, bacaklarýmýz koptu!
Sizin elleriniz kalem tutsun,
Siz çiçekli bahçelerde koþun,
Güneþ yurdunuzda doðup batsýn diye...
Biz toprak çamur içinde,
Biz süngü, mermi, top cehenneminde,
Biz dünyanýn tüm eþkiyalarýna karþý...
Biz, iþte bunlara karþý durduk!
Bizim ruh halimiz yoktu,
Bizim boþ vaktimiz yoktu,
Bizim can sýkýntýmýz yoktu...
Ey çocuk!
Þimdi sizler gülün eðlenin,
Sizler gününüzü gün edin...
Biz sizin için vazgeçtik bu haktan,
Kusura bakmayýn!
Bunu da soramadýk size...
Helal edin hakkýnýzý!
Görünen o ki mutlu deðilsiniz
Halinizden,
Biz mutlu muyduk?
Gözlerimizi yumarken,
Çok hem de çok mutluyduk...
Çocuk, ey çocuklar!
Teþekkür deðil beklediðimiz,
Unutmayýn ve unutturmayýn
Yeter!


Ahmet Asal

Sosyal Medyada Paylaşın: