GECEYE....
Yýldýzlar bile küsmüþ geceye,
Kapanmýþlar kendi içlerine,
Zifiri karanlýk bu gecede,
Yalnýzlýk zalimce çöktü yine içime,
Paramparça edercesine ruhumu.!!!
Bu gecede katýldý
Hoyratça geçip giden ömrüme...
Gecenin karanlýðý hani örterdi hüznü, kederi
Hani dingin uyanýlýrdý ,
O gecenin sabahýnda
Hani zaman her þeyin ilacý idi..
Ýnanýrdým ,beklerdim her gece biraz çocukça,
Ýyileþir belki ruhum gece olunca,
Gece sanki sýrdaþým olmuþtu ,
Aramýzda beklenmedik bir bað kurulmuþtu,
Ýçimde dinmeyen sýzýlarý, dertleri, ne var ne yok ,
Dökerek gecenin masasýna,
Haykýrýrdým kýzgýnlýklarýmý, kýrgýnlýklarýmý,
Hatta keþkelerimi, uðradýðým haksýzlýklarý,
ve de iftiralarý...
Daha neler neler ,
Anlatmadým ki, geceye..
En iyi dinleyicim oldu sanki,
Ferahladým anlattýkça,
Zor geçen yýllar yýlý hep dinledi beni gece..
Yorucu olsa da her gün içimi dökmek
Ben galiba seviyorum ,
Dertleþmeyi geceyle,
Belli ki, ömrüm oldukça sürecek ,
dostluðumuz geceyle...
En iyi dostum geceye ithafen
Gönül Beyan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.