suya, çamura, mayasýnda insana ve aþka karýþtýkça nefesim bir belki ye fýsýldanýp çiðnemeden yutuyor ve tutuyorum içimi en içimde deniz görmemiþ bir yutkunluða balýklar seriyorum karton kumaþtan trampetler çalýyor pigmemsi kalbimde amazonlaþýyor nemin, nemimde, ederimde parmak uçlarýmdaki sýcaklýk yaz deðil biliyorum gözeneklerimdeki biriken yaðmurlarda muson deðil dilinden, dilime kekeleyen bir alfabenin önsözü düþüyor ve açýldýkça sözeneklerim her lisanda susuyor söyleyeceklerim...
/sus’uma aldanma düþtükçe aklýna beni, bizi sulamayý da unutma/
. . //
ilhanaþýcýmartikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.