bir yola çýktýk ki adý gezi oldu biz refîk arardýk, karþýmýza þeyhler doldu ne derviþler gördük þeyh gözüken elinde mikrofon dilinde ýþýk þeriat ayaklar altýnda sorsan tasavvuf zirvede lâkin zihinler bulanýk ruhlar karanlýk aldanmýþlýk bu olsa gerek sus dedimse de kendime sözüm geçmedi kalemime çýktýk ki bir geziye babamla arayandýk, aranan olduk iltifatlar boynumuzu un ufak etti de tepetaklak olmadan tekrar yola koyulduk gezdim gördüm Düzce’yi öncesinde Ýznik’i Osmaneli’yi sevdim aþk ile yapýlan zikri sohbeti gittik, muhabbete dem olduk hayat bir garip yolculuk yol garip yolcu garip baksan çoðu þeyh olmuþ görsen olsa olsa derviþ olurmuþ derviþlik garip yolculuk garip dün de dünde kaldý gördüklerimiz de yanýmýza kâr kaldý ömürden bir gün daha gitti de bilmem ki geriye ne kaldý gece, yarýmý geçti uykusuzluk bu gece de beni seçti hadi hayýrlýsý bakalým bu gece de bitti artýk önümüze bakalým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ceylan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.