Uzun bir yolun sonlarýndasýn besbelli Ayak izlerin yýllarýn aðýrlýðýný taþýyor. Gittiðin yerlerden dönüþün olmayacak, Yüreðimin aðrýsý sana mý? Yoksa, Aðlayamadýðým bana mý?
Ne tuhaf sizi tanýmýyorum, Hiç görmedim de. Satýrlarýna düþen hüzün Ruhumu esir aldý. Savunmasýz bir kalemiy di, Geride býraktýðýn. Yoksa ben miyim yere düþen. Biliyorum TAK ETTÝ CANINA. Ama GÝTMEK O KADAR KOLAY mý? Yaðmurlar þahidin olacak. Göz yaþlarýnýn eþliðinde. El sallýyorum gidiþine, Hüzün kokan sayfalara doðru.
Þair dostum ne güzel anlatmýþsýn Kendini kendi satýrlarýnda
‘’Ne senin gibi sevebildiler beni, Ne ben sevebildim. Seni sevebildiðimin zerresi kadar, hiç birini’’,
Bu gün hüznü yaþadým bir þairin yüreðinde
27-07-2006-PERÞEMBE Tuðrul Ahmet Pekel Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.