Anne Duası
Ýçinden nehir geçen bir þehir gibi iki yakalý ömürde
Hayattan gelip geçen niceleri kadar fani
Verilen her söze kanacak kadar kani
Ahdine tutunmuþ , umut hamalý yüreðimle
Sayýyordum günleri
Ne kadar uzunmuþ bu ucu açýk zaman cetveli
Ve
Düþündüm ikimizi
Mahlukatýn dünya üzerinde yok ki dertsizi
Tabiatýn bin bir çeþit sesleri
Hepsinin lisanýyla anlattýðý halleri
Gördüm…
Gözlerimi kapattým ve döndüðüm kendi içimdi
Karanlýkta býraktým her þeyimi
Ve dahi herkesi
Dünyamýn uçsuz bucaksýzlýk vadileri
Artýk kimseye yer kalmayacak kadar geniþti
Ve
Kimseye emanet edilmeyecek kadar yetimdi
Görülmeyecek kadar derin
Ýçten yaralý
Umutsuzca izliyorken geliþini
Bir sözünle açýldý gönlümün paslý kilidi
Ne güzeldi geliþin
Öyle göz ucuyla süzmelerin
Sahici sevda ile gel eden albenin
Yaralarýma merhem nefesin
Sendin iþte
Üzerime okunmuþ hayýr duasýydýn annemin
Hoþ geldin
Sessizlik kýyamýnda çaðlayan sesin
Yarým kalan þiirlere son bir mýsra idin
Çoðunun unuttuðu aþk lisanýnda sevenim
Sendin iþte eksikleri tam edenim
Hoþ geldin ömrüme
Hoþ geldin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.