Eyy Dünya

Daðlar dahi, bekler oldu bir zerre gülüþ diyardan
Çok zaman oldu , tebessümden uzak kalalý insan.
Firavunla savaþmaktan yorgun, o koca kalpler bile býkmadý
Muhakkak tebessümle samimice bakmaktan.

Bize ne oldu? ne oldu ey nefsim, kimim ben?
Yetmedimi kaybettiðimiz onca masumane can?
Yorgun kalpleri eminim tek onaracak Kur-an…
Huzur daðýtacak her daim Rabbiyle konuþan…

Sonsuz cennet yolunda huzura koþmak varken
Dahi Hüznüm, dünya yükü altýnda ezilmekten
Hey dünya! Ýn sýrtýmýzdan biraz nefes alalým.
Heybemiz boþ kaldý, az biraz dolduralým

Yola koyulmam gerek, çok uzundur yolum
Seninle uðraþamam, divane oldu baþým
Kalan takatým ile , gönül bahçemi ekeyim.
O kadar vaktim varmý? onu ben ne bileyim.
Seni yoldaþ seçmekti enkazlý tek gerçeðim.
Ömür bitiyor korkarým ben Rabbim’e ne derim.
Sen yoluna , ben yoluma..
Haydi veda edelim..

Hatice Akay
Sosyal Medyada Paylaşın: