Dudaklar suskun çýt yok. Güneþ bile eskisi gibi Ziya vermiyor. Gökyüzü sanki matemde, Aðladý aðlayacak... Ahengini yitirdi kalp atýþlarým. Damarlarýmda dolaþan, Kan mý, su mu, Farkýnda deðilim. Yediklerimin tadý, tuzu yok, Boðazýmdan gitmiyor içtiklerim. Yürümeye,gülmeye,bakmaya, Komut vermiyor beynim. Yazmaya ise, iþte bu kadar... Çünkü; Sen yoksun.
Necati Dikmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
nedi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.