Nasrettin Hoca'dan (Utanmak)

Bir gün hoca yatakta uyuyordu.
Kapýda týkýrtýlar oluyordu.

Hoca baktý eve hýrsýz giriyor.
Ayak sesi yavaþ yavaþ geliyor..

Hoca kalktý saklandý bir dolaba.
Ne yapýyordu? Hocamýz acaba!

Hocamýz korktu mu? hýrsýzdan yoksa.
Hýrsýz parmak ucuna basa basa,

Dolaþýp durdu evi baþtan baþa.
Bu çabasý gidecek miydi?boþa.

Ýþine yarar bir þey bulamadý.
Hýrsýz çaresiz, elleri boþ kaldý.

Hýrsýz baktý bir dolap var duvarda.
Belki bir þey vardýr dedi orada.

Hýrsýz umutla kapýsýný açtý.
Hocayý görür görmez keyfi kaçtý.

Hýrsýz þaþkýn kala kaldý ayakta.
Hayýrdýr Hocam iþin ne dolapta?

-Sorma evlat dedi Hoca - utandým.
Seni görünce dolaba saklandým.

Çalýnacak hiç bir þeyim yok affet.
Hoca mahçup oldu,hýrsýzda hayret!

Nice suçlu var ki kýzarmaz yüzü.
Vicdansýzýn asla yaþ dökmez gözü.



Mehmet BULUT
Sosyal Medyada Paylaşın: