Çöl kumsallara geldi kumlarýna ter akar Aþk cenderesinde yar kendi kendini yakar Sevdalandým sananýn gözlerinden yaþ akar Vefasýza tutulur boþa olur günahkâr!
Çöl olsun diye yakar ormaný saðý solu Hem tende hem de ruhta durdurmaya yok yolu Dokunmazsa þer bana diyenler gaflet dolu Bir gün bu dert yutulur sonra olur isyankâr!
Ne yapýlýr bilmez ki esse deþer de tayfun Toz sarar her yerini yýðýlýr yere baygýn Doyumsuzluk yüzünden neye olmaz ki dargýn Düzen neden kurulur her an olur davetkâr!
Ne gördüysen yak, yak da… Bir yer yok serinlesen Ýçecek su bile yok bir damlacýk istesen Aklýný kime sattýn ölmek dileðim desen Bu sona kim vurulur aðýr bedel olur yar!
Kalbin çölü aþk yaþar dayanamaz Leyla’sýz Taviz üstüne taviz yaþanamaz belâsýz Trafikten, terörden gün geçmiyor ki selâsýz Biz deðiþsek durulur ancak yoksa bitmez nar!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.