sarmaþ dolaþýz bu gece þehrin kaldýrýmlarýyla
kentin boþ meydanlarýna yazgýlý duygularýmýz
leylasýz bir tazarru içinde
baþlarda duman
saçlarda kar
soluk desenlerle çizik çizik yüreðimiz
bir mart vaktinin alaca karanlýðýnda
son humma da dökülünce damarlarýmýza
sellerce
sürüklendik
yalnýzca kendimizi yaþamak istediðimiz anlarda
köhne dünyanýn hikayesiyle doldu sayfalarýmýz
gönlümüz kör düðümlere tutsak
iki gözü iki çeþmeydi vedasýz yolculuklarýmýz
bir daha gelmedi gidenlerimiz
rotasýz serüvenlerden
deli dolu zamandý yaþananlar
gök kubbenin altýnda
deðiþen hiçbir þey olmadý bizden baþka
oysa yüzlerde gülümseyen bir çiçekti hep
þehrin duvarlarýna hasretle
yansýyan
yabancýlar istila etti þehirlerimizi
düþüþler tuttu sokak baþlarýný
türkü notalarýndan aðýtlar oldu hasadýmýz
ecelsiz serüvenler yaþadýk sevdaya giden yollarda
her yürek bir türkü oldu
iç çekerek hasretlerce
her soluk ayrý bir dünya
farklý mecralarda
kýþ gecelerince
peçesi yýrtýlan gecelerde
yalnýzlýðýmýz oda oda
kutsi ýþýklarýn þerh düþtüðü yerde
akýldan sýyrýlmýþ tevatürlerce
her nefeste bir tabur özlem
her saniyede bir düþ battý
koylarýmýzda
sebepsizce
desenlerin en hüzünlü rengiyle
mavera takýlý dudaklarla
yüzlerde beliren tebessümlerle
ateþli gergeflerin iþlendiði
delicesine zamanlarda
çaðrý oldu çýðlýklarýmýz
sabaha doðru yola çýktý
kervanlarýmýz
buruk anýlarla þafaklar söktü
yeni yüzler takýndý eskiyen ruhumuz
kalp topraðýmýzýn inzivasýnda
karanfilleri tam kalbinden öptük
hep en güzelini söyledi gidenlerimiz
yalnýzca
bir nakaratlýk
eskimiþ gölgelerimizin masalsý acýlarýný anlattý
hüzne ayarlý saatler.
ilticalara durduk kaç kez
gecikmiþ ahlarý çoðaldý
yalnýzlýðýmýzýn
tükenmez hayallerle yazýldý
cümlelerimizin
sonu
redfer