Ayrılığın Kıyısında

Rüzgarlar sert esiyordu,
Sabahlarýma..
Gidiþinde uðurladým,
Öptüðün yalnýzlýðýmý.
Akþam batan güneþi bekledim,
Doðmadý ufuktan.
Üþüyorum..
Üþüyor ayrýlýk..
Boynu bükük sokaklarýmda,
Yalnýz yürüyorum..
Yokluðun yüreðime düþüyor.

Kuþlarýn yuva yaptýðý koca çýnar,
Yeþil yapraklarýný dökmüþ.
Yüzüm, nede çabuk solmuþ hasretinle.

Güvercinleri yemliyor, anne
Elinden tutmuþ bir çocuðun.
Yetimliðim artýyor, baktýkça.
Yalnýzlýðým üþüyor ne etsem.
Bir güneþ doðsun istiyorum,
Karanlýðýn ardýndan.
Þu bulutlarý çekin, aradan diyorum.
Seni beklerken;
Yine akþam oluyor, þu ömrümde.
Bu güneþ, yine doðmadý sensiz.
Kýzýla boyanmýþ bir gökyüzü,
Demir gri denize vuruyor,
Ayrýlýðýn kýyýsýnda.

Hasrete suskun yüreðim,
Çarpýyor, hazin hazin.
Ýki damla yaþ oluyorsun,
Yanaklarýmda,
Sýcak nefesin deðiyor, dudaklarýma..

Ufkunda kaybolan kýzýllýk,
Hasret geceye düþüyor.
Üþüyorum yokluðunda.
Deniz eþlik ediyor,
Hýrçýn, yalnýzlýðýma..

Seni bekledik bu gün,
Bu akþam yine.
Gecenin, doðacak güneþe hasreti gibi.
Sýcak bir ekmek tadýnda,
Özledim yar.
Acýnla kývranan yüreðimle,
Hasret akþamlarýndayým..
*

———Haydar ATA—-
Sosyal Medyada Paylaşın: