" ö.ç.m " den Haapşuuu!

Sabah apar topar çýkardým evden
Millet güneþin doðuþunu beklerken
Bazen karným aç, gömlek yanlýþ yerden düðmeli
Der idim, bugün bir müþteri gelmeli
Hanýmýn tâlimatlarýna kulaklarým týkalý
Dükkân bazen açýk, bazen kapalý
Ýnþaata koþardým, köpeðin etlerini unutmadan
Baþlamazdým iþe, önce köpeðin karnýný doyurmadan
Sonra, sulamaya baþlardým betonlarý, duvarlarý
Oturur beklerdim o kolacý ustalarý
Sonra yetiþirdim okula, andýmýz okununca
Olurdum bir Türkçeci Adnan Hoca!
Sonra tekrar inþaata, ders son bulunca
Eve giderdim akrep ile yelkovan üst üste olunca
Pestilim çýkardý, ayakta uyurdum yorgunluktan
Uyuyarak kurtulurdum hanýmýn isyânýndan
Bir gece uykum kaçtý, bir hapþýrýk sesi duydum
Bu sesin beþ dakikada bir gelmesiyle epeyce korktum
Beþ dakikada bir, hapþýrýyordu evde biri
Hemen düþündüm, þeytanlarý ve cinleri
Hanýma söylemeye korktum; bana, korkak der diye
Sonunda karar verdim onu uyandýrmaya
Ondan da birazcýk yardým almaya
Dedim, haným evde biri var herhâlde
Beþ dakikada bir hapþýrýp duruyor
Yüreðimi bir Selânik yapýyor
O da korktu önce benim gibi
Sesi duyunca bir oh çekti, azarladý beni
Dedi, gözü kör olasýca herif!
Tam bir yýldýr o koku cihazý asýlýdýr duvarda
Hapþýrýp durur her bir beþ dakikada
Evden barktan, çocuklardan haberin yok
Allah bir çene vermiþ, konuþursun çok ama çok!
Ýlk defa hanýmýn azarýna öylesine sevindim
O koku cihazýný çýkarana az mý lânetler ettim.
Adnan Ünal “ ö.ç.m “


Sosyal Medyada Paylaşın: