BIKTIM
Ben yaþamadým aþkýn büyüsünü
Gözümü yollara sermekten býktým
Görmedim aþkýnýn bir vefasýný
Kalbimde ateþler yakmaktan býktým
Bir yudum mutluluktu aradýðým
Bir yudum çileydi senin verdiðin
Boþa gitti benim yýllarca sevdiðim
Aþkýný kalbimde aramaktan býktým
Ne sözüme güvendin ne de özüme
Bir türlü giremedim senin gözüne
Ýnanmam artýk senin hiçbir sözüne
Yalana dolana kanmaktan býktým
Bin dereden su getirdin erinmedin
Bir demet çiçek verdim sevinmedin
Bu aþkýn kýymetini sen bilemedin
Aþkýmý sana anlatmaktan býktým
Benim bütün özlemim inan ki sendin
Gittiðin yerlerden aylarca gelmedin
Bir kere arayýp bir kere sormadýn
Her gün yolunu beklemekten býktým
Sevmedin bir türlü canýn saðolsun
Umarým hayatta hep mutlu olursun
Sensizliðe alýþmak varsýn zor olsun
Yalnýzlýðýma çare aramaktan býktým
Yolun açýk olsun git güle güle
Arkana dönüp de bakma bile
Unut beni unut gitsin düþürme dile
Yýllarca sabýrla beklemekten býktým
Bahtýn açýk olsun yüreðinde huzur
Sana son bir defa diyeceðim budur
Önemi yok hiç kalmadý bende gurur
Gururu yerlere sermekten býktým
Yüreðin yanmasýn beni düþünme
Sil gitsin hafýzandan asla yerinme
Yolun düþerse buralara sakýn gelme
Ümidi yollara vermekten býktým.
Bülent Önge
17.03.2022/Muðla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.