Radyoda bir zamanlar Alpay’ýn okuduðu þiirimi yeniden gözden geçirdim ve þunlarý yazdým: Ben bir kuyuyum derin mi derin yosun tutmuþ öyküsü, duvarýmda çilenin aylar yýllar geçiyor ýssýzlýðýmý kimse gidermiyor halin nedir diye sormuyor... Neden düþmüyor içime dost bir insan gölgesi niye yýllardýr duyduðum hep köpek ulumasý, kurt sesi ne olur yanýma bir gelen olsa özlemimi giderse Varsýn beðenmesin suyumu, kýrsýn kovamý ama bir yudumcuk içse...
Sosyal Medyada Paylaşın:
erhantigli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.