HEP YARA ALDIM
Yedim Sille tokat, baðrým yaralý
Dinmez ýzdýrapým, hep yara aldým
Devrildi bu çýnar, saldým kuþlarý
Vuruldum kalbimden, hep yara aldým
Bu yaþananlarý, kime sormalý?
Kara kabuslarý, neye yormalý?
Her yönüm sarýlmýþ, nasýl kaçmalý?
Vuruldum sýrtýmdan, hep yara aldým.
Ne dostan bir vefa, ne elden gördüm
Arkadaþ yanýnda, ömrü çürüttüm
Sarmadý kimseler, yaram büyüttüm
Vurdular gönlümden, hep yara aldým.
Korkmam ölümden, üstümde kefenim
Tat almam dünyadan, bezdi bedenim
Vazgeçtim her þeyden, yolcu gidenim
Vurdular baðrýmdan, hep yara aldým.
Her gün cekilirmi, bu acý çile?
Eziyet verme gül, sakýn bülbüle
Allah’ýmýz var bizim, kudret elinde
Vurdular özümden, hep yara aldým.
Kul Ahmed-i gülmek, baþka bahara
Býrak dünyayý geç, baþkalarýna
Ebedî kalmaz kimse, geçici handa
Vurdular canýmdan, hep yara aldým.
Ahmet Ali Canbaz 03/03/2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ali CANBAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.