KÖTÜ KADERİM
Kara günlü dünyaya geldim geleli,
Bir defacýkta olsa, yüzüm gülmedi,
Bir gün tasalý, bir gün dertli, kederli,
Bu cihanda ben miyim kötü kaderli?
Güvenilir kiþi olmaktý, muradým,
Liseyi bitirince döndü hayatým,
Bitmez, tükenmez bir tufana kapýldým,
Yaktý, viran eyledi, kötü kaderim.
Ýmtihaným belli olunca aðladým,
Ümitlerimi kadere terk eyledim,
Çalýþtým, çalýþtým derbedere döndüm,
Ateþe gark eyledi, kötü kaderim.
Günler sayarak geldim yirmi yaþýna,
Birimiz topal oldu, elli yaþýnda,
Birimiz laf anlamaz altmýþ yaþýnda,
Yollarda koydu beni, kötü kaderim.
Yine okuyup, yükselmektir dileðim,
Cahil sözü çok acýdýr, söyliyeyim,
Okuyup da gözyaþlarýmý sileyim,
Biraz yardým ederse, kötü kaderim.
Çok ahtý peymaným vardýr þu dünyada,
Acýlar içinde çýrpýnýp, kalsam da,
Yine de ümitliyim, þükür Allah’a,
Savrulan kül eyledi, kötü kaderim.
Dursun’um, Allah için doðru söylerim,
Yüzüm gülsün artýk, budur tek dileyim,
Bir insan mýyým, neyim bende bileyim,
Canilere yalvarttý, kötü kaderim.
20/3/1979
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.