UMUDUN IŞIKLARI

Gök yüzü karanlýðý düþtü yine geceye
Hüznümdeki besteler döküldüler heceye
Bir tebessüm neþesi dönüþmesin acýya
Birer birer sönmesin umudun ýþýklarý.

Baktýðýmda geceye beni bana anlatýr
Unutmak istesem de kederi hatýrlatýr
Yandýkça her zaman etrafý aydýnlatýr
Hiç zindana dönmesin umudun ýþýklarý.

Uzaklardan çýt çýkmaz köpek sesinden baþka
Düþünüp þaþýrmaktan fýrsat olmadý aþka
Karanlýðý ýþýða döndürebilsem keþke
Üzüntümü bilmesin umudun ýþýklarý.

Bir yudumluk su için el uzattým pýnara
Sazý elden býrakýp sýrtým verdim çýnara
Söylemekten yorulup çekildim bir kenara
Beni böyle görmesin umudun ýþýklarý.

Ertuðrul TORUN
Sosyal Medyada Paylaşın: