Gülsem gülümsesem

biri bir þey söylese
birinden bir þekilde bahsetse
benden onay beklese
ben gülemem ben gülemem...

verdiðimi almasalar
istemeden bana verseler
önüme dünyayý serseler
ben gülemem ben gülemem...

güvenmezler güvenirim
sevmeyeni de severim
isteðine boyun eðerim
ben gülemem ben gülemem...

iðnelemesine der þaka
yalan söyler gözüme baka baka
hassas alýngan ilan eder halka
ben gülemem ben gülemem...

gülmeyi bunca severken
sarýlýp sarýlýp öperken
kar altýndayým çiçekken
ben gülemem ben gülemem...

görünmez derdim çoktur
damarýma isabet eden sözler oktur
halimi anlayaným yoktur
ben gülemem ben gülemem...

gülücüklerim ilk yaz gibi
kalp parlak tortulu dibi
öðretti hayatý kader mektebi
ben gülemem ben gülemem...

herkes bilir ben bilemem
hakikate açým eremem
olduðumdan farklý görünemem
ben gülemem ben gülemem...

güllerimi soldurmasýnlar
gýybetlere dalmasýnlar
beni taraftar bulmasýnlar
ben gülemem ben gülemem...

diyemem yüzlerine
baksalar gölgelerine
gýybet köklenmiþ kalplerine
ben gülemem ben gülemem...

sorsan hepsi müslüman
zannedersin sevgi dolu canan
asýl gýybetçilerdir canýmý alan
ben gülemem ben gülemem...

uzak olsun derim yakýnýma gelir
uzaktayken bile sesi belirir
lakýrtýsýný duyan mahlukat delirir
ben gülemem ben gülemem...

bir hikmetli söz iþitsem
tertemiz alnýndan öpsem
iyi kalbine hizmet eylesem
ben de gülsem gülümsesem...



Gülhan Çeliktaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: