Kalemi alýp ele yazayým ahvâlimi Geceler dar gelince kederim güne düþtü Kâðýda söyleyeyim iflâh olmaz hâlimi Bugünlere aðlamak dönülmez düne düþtü !..
Sevdayý pýnar ettik, tasýna dolamadýk Hasretten kurtulup da vuslata dalamadýk Selamsýza çatmýþýz selam da alamadýk Vefâsýz yâr yüzünden baþýmýz öne düþtü..
Bülbül gibi güllerin dalýnda þakýmadýk Aþk-ý muhabbet ile gönüller dokumadýk Mevlânâ’yý bilmedik, Yunus’u okumadýk Sevgileri anlatmak nefretle, kine düþtü !..
Kahve bile nohuttan boþ duruyor dibekler Ana huzur evinde evlat yolunu bekler Cami avlularýna býrakýlýr bebekler Sokaða bebe düþtü, yataða nine düþtü…
Beþ vakit namaz çokmuþ, ikisini yutan var Kurbanda kesmek için horoz baþý tutan var Bunlarý âlim bilip eþiðinde yatan var Kullarýn ahmaðýný uyarmak dine düþtü !..
Yerli malý haftasý kutlardýk biz okulda Türk yazacak derlerdi, taþ da olsa çakýl da Raflarda Türk malý yok, firardadýr akýl da Dükkânlarý doldurmak Japon’a, Çin’e düþtü !..
Dertler hiç bitmiyor ki, nereden baþlayayým ? Hangi kendin bilmezin baþýný taþlayayým ? Yumurta deðil ki bu kaynatýp haþlayayým ! Tavuða kuþ gribi, insana kene düþtü !..
Nice gizemler varmýþ o eski asýrlarda Þimdi dillere düþmüþ meydanlarda sýrlar da Kendini örtmemekten utanýr kusurlar da Kýrýk kolu saklamak yýrtýlan yene düþtü !..
Köpek bile ýsýrmaz sahibini koklar da Fakir açým diyemez, hâlden bilmez toklar da Nifak ve dedikodu kol gezer dudaklarda Kadýnda etek boyu, erkekte çene düþtü !..
Türkülerin yerini almýþ raklar ve cazlar Nihâvendi, hüzzâmý çalmýyor artýk sazlar Gözlerime nem dolmuþ, saçlarýma beyazlar Takvimlerden gün deðil, ay deðil, sene düþtü !..
Ey gönlüm ! Varlýðýnla böbürlenme sakýn ha ! Saltanatýn bir nefes, kibirlenme sakýn ha ! Benliðin çöplüðünde sen kirlenme sakýn ha ! Ariflere tevâzu, þeytana “ ENE ” düþtü !.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir GÜVEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.