küf, yosun tuttukça, tutuþtukça nefesin, hevesin sakýn ola bellemeyesin, zannetmeyesin yeþili cennet fidanken ormandýr inan herkes aþk bitince baþlarmýþ, doðmak ölünce nasýl mý bilirdik ne saçma bir soru bu böyle bilgi þart o ayrý ne kadar çok bilgi o kadar az ego mayalanmamýþsa ilkelerin, döllenememiþse þiirlerin öl gitsin gübrelensin toprak, sebeplensin etine mahlukat
/sevmek gibidir ölmek, nereden baþlayacaðýný bilmek gerek/
. . . //
ilhanaþýcýmartikibinyirmiiki
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.