Azat
Þu gamzelerin var ya, hayalimde yarattým,
Bu gün gülmedin bana, resmini yýrttým, attým.
Sen göklerde bir peri, ben yerlerde serseri,
Düþlerimin yýldýzý, hayalimin eseri.
Yelkenimin rüzgârý, gönlümün pusulasý,
Ne olur duy sevgili özlemimdeki yasý.
Boynumda kanat çýrpan þah damarým gibisin,
Þaka bir yana da ruhumun sahibisin.
Güldüðüme bakýp ta beni bahtiyar sanma,
Vedalaþmak zulümdür, gideceksen baðlanma.
On kasým önce olsa seni kapar gelirdim,
Býrakmazdým elini, bedeninde ölürdüm.
Fýrtýnalar diner mi sevdalý gönüllerde,
Baþým yine dumanlý, sensiz olan günlerde.
Saçlarýmda boya var kanma parlaklýðýna,
Sonra isyan edersin saçlarýmýn aðýna.
Bak oynama bu sevda, sonra aðlar durursun,
Piþmanlýk fayda etmez kadere kudurursun.
Evet, seni severim inan sonsuza kadar,
Boynu bükük kalýrsýn ertesi yaza kadar.
Sen yazýn ortasýnda, ben hazanýn sonunda,
Elbet olmak isterim ben de senin yanýnda.
Güçsüz kalýrsam bir gün, tutmaz ise dizlerim,
Ben doðruyu yazarým, ters gelmesin sözlerim.
Var git sen sevdalarýna, ben köþeme kuruldum,
Azgýn bir derya idim, ama þimdi duruldum.
Azat ettim ben seni kanat çýrp göklerine,
Bana bakmak yetiyor o göz bebeklerine.
Ýdrisoðlu bir dosttur inan ona gül peri,
Kardeþçe azadýmsýn, ömür boyu gül peri.
22.Aðustos.2008 11.05
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.