Yer gök donuyor. Beyaz örtü kapladý. Yýldýzlar tek tek parlýyor. Doða uyandý toprak oynuyor. Suya kavuþan vadiler. Göle dönüþen ovalar. Denize kavuþan dereler.
Aynalar kýrýk, Diller susmuþ, Kuþlar yuvada, Bir ben varým kar topu yapan. Kardan adamým sahipsiz. Acýkýnca havuçtan burnunu yemiþ. Dýþarý çýkýn çocuklar. Kar topu oynayalým. Alýn kýzaklarýnýzý kýzak kayalým.
Ýlkokulda Lapa lapa kar yaðýyor Fiþimiz vardý. Bu fiþi çok severdim Biz lapa lapa kar altýna Saatler boyu kýzak kayardýk. Aynalar kýrýktý ama biz saðlamdýk. Ya þimdi? Aynalar saðlam biz kýrýðýz. Doðamýzý küstürdük. Hayvanlarý unuttuk. Havayý kirlettik. Artýk lapa lapa kar yaðmýyor. Çocuklarý korkuttuk Kartopu oynamýyorlar. Kýzak kaymýyorlar. Aynalar kýrýk kalsýn. Yeter ki çocuklar mutlu olsun. Aynalar kýrýk kalsýn. Yeter ki UKRAYNA’da Çocuklarý ölmesin. Kahraman VARDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kahraman VARDI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.