KADERİM
KADERÝM
Dolu vurdu neyse yel yýkýp geçti
Bilen yoktu bu nasýl hal kaderim
Kara kangal gibi ters düþen biçti
Demeyesin kulda vebal kaderim
Nere gidem tipide sen yelde sen
Hiç bi vakit olmadýn ki dulda sen
Daðda güller, sunup arý ol desen
Zehir çýkar saðdýðým bal kaderim
Hiçbir caný ortak tutmam çileme
Haklýyý hak görür cennet dileme
Madem borçlu öldüm ele âleme
Bir mezar var sök taþý al kaderim
Ne þahin istedim, ne av kaçýrdým
Bülbül diye kara, karga uçurdum
Civan çaðým kara günle geçirdim
Kalan ömrün, baþýna çal kaderim
Þerifoðlu’m seni suçlar çömezler
Kalem bitti, ne isyanlar ne sözler
Ýnþallah kabirde, bi þey demezler
Kalmamýþ ki tutacak dal kaderim
Ali Eliþ
Söz:
Kangal; deve dikeni
(Gün.Trç, Sözlük)
Çömez; Medreselerde müderrisin hizmetine bakan ondan ders alan öðrenci
((G.T.Z.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.