Çınaraltı Çocukları !
Ulu bir çýnarýn gölgesinde yeþerdik biz.
Atatürk’ün yolunda, yürümez, koþardýk biz
Çocuk yaþta ayaða kalkmayý baþardýk biz.
"O aðacýn altýný", anarak yaþýyoruz !
O günlerin aþkýyla, yanarak yaþýyoruz !
Biz orada öðrendik, kendimize yetmeyi.
Ýhtiyacý olana, koþup yardým etmeyi.
Yürüdüðümüz yolda, emin adým atmayý
O aðacýn altýný", anarak yaþýyoruz !
O günlerin aþkýyla, yanarak yaþýyoruz !
Bir okuldan daha çok, parçaydý sanki bizden.
Bir mirastý geçmiþten gelen bir kutlu izden.
Ölsek de çýkmayacak, o günler içimizden.
O aðacýn altýný", anarak yaþýyoruz !
O günlerin aþkýyla, yanarak yaþýyoruz !
Yurdun dört bir yanýnda, açan kýr çiçeðiyiz.
Bir çýnarýn vatana, kök salan saçaðýyýz.
Hüzünlü bir öykünün, yaþanmýþ gerçeðiyiz.
O aðacýn altýný", anarak yaþýyoruz !
O günlerin aþkýyla, yanarak yaþýyoruz !
(Onuncuköylü)
Ýsmail SIKICIKOÐLU 1986 Mezunu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.