BEN ÖLÜNÇE.
BEN ÖLÜNÇE
Ben ölünce dostlarým,feryad etmeyin sakin.
Son kelimem tevhýt’mi, siz ona iyi bakin,
Þayet böyle bir kelam, duyduy
Sanýz son kelam.
Ýþte o zaman sevin , sizde edeyin bayram.
Tabutumu görünce, sakin feryad etmeyin.
Deyin rabbý çaðýrdý, beni iyi dinleyin.
Kabirse sönsüzlüðün, girilen bir kapýsý.
Sakin tövbe etmeden, bu kapýdan girmeyin.
Ölüm ayrýlýk deðil, yeni hayat baþlýyor.
Sonsuzluk saatlerin, týkýr týkýr iþliyor.
Hakka verdiðin sözler, burda çýkar
Karþýna.
Sözün özün doðrumu , burada eþleþiyor.
Gidenler asla geri, gelmedi gelmeyecek.
Zerre kadar bir sýrrý, dünyaya vermeyecek,
Ya cennetten bir bahçe, ya cehennemden çukur.
Kabul olmayan taat, seninle gelmeyecek.
Bunlarýn hesabýný, Dünyada iken yaptým.
Ben dünyaya deðilde, yaratanýma taptým.
Þimdi ben huzuruna, elim boþ geliyorum.
Alnýmdaki yazýlan , ölüm açisi tattým.
OSMAN KÖSEOÐLU.
01-02/2022
TUZLA-ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.