Gecemizin gölgesinde üşüyorken
Gürcan
Gecemizin gölgesinde üşüyorken
Gecikmiþ tövbelerin
Gün gelip vebali sorulur bizden
Bekliyoruz..!
Beklemekten vazgeçecek deðiliz
biz
O yüzden küçük hem çok küçüktü
Yüzü güneþe dönüktü
Gölgesi kendinden büyüktü
Yüreciði kutsal ninnilerle büyütüldü
Dizleri kara,yara,yüzü ak,pak
Avuçlarý ufak,koca yüreðini aç
Güneþe doðru zýpla.? zýpla ki..!
Mutluluðu bizim için yakala
Sen kurarken düþlerini zaman içinde
Zaman durur belki afediliriz seninle
Semaya gönder çocuk sesini
Sabisin,küçüksün duyar yaradan seni
Gecemizin gölgesinde üþüyorken
Günümüz,geceye yakýn,gündüze uzakken
Aldýðýmýz her nefes,küfrümüze sayýlýrken
Sen yükseklere çýk.?güneþe dokun
Bu dünya ki.!çivisi çýkmýþ yerinden
Bizler kirlenmiþiz en derinden
Yýkanmasý mümkün deðil
Ellerimiz kan kokar çocuk
Þimdi daha kara yüzlerimiz
Ve daha kara ellerimiz var
Fikrimiz yalan,zikrimiz riya olmuþken
Bin yýl sürer daha haykýrýþlarýmýz bizim
Hissisiz çaresisiz ve sessisiz
Ne çok öldük ne çok biriktik
Yüreklerimiz harman yeri yanýyoruz
Dirimizi yaþatmaya yetmez gücümüz
Haydi sen güneþi yakala zýpla
Çocuksun ya aç ellerini semaya
Duana dünyayý kat söyle mevlaya
Günahlarýmýzý af etsin çýkalým aydýnlýða
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.