İBRETLE BAK!
Ýmrenme kimsenin bakýp haline
Belki senden dertli baþlarý vardýr
Kelâma dökemez gelse diline
Düþüncede kalan düþleri vardýr
Nemi kurumaz bir avuç tuzunun
Arkasý kýyamet gülen yüzünün
Kuru olduðuna bakma gözünün
Ýçe doðru akan yaþlarý vardýr
O sana gelmesin sen onu ara
Yoksulun gözyaþý topluma yara
Yakacak bulamaz fakir-fukara
Baharý gelmeyen kýþlarý vardýr
Yaradan kuluna bir garaz etmez
Fýtrat ile doðar imtiyaz etmez
Ýmtihaný bilen itiraz etmez
Baðrýna bastýðý taþlarý vardýr
Hüzünle ekilmiþ insan bideri
O yüzden aðlamak olmuþ kaderi
Âþikâr olmasýn diye kederi
Tebessümle örten dýþlarý vardýr
Ýbretle bak! Kalan var mý, gitti mi?
Gidenler dünyayý mâmur etti mi?
Akgül’üm verilen süre yetti mi?
Nice yarým kalan iþleri vardýr.
Kemal AKGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.