Şükür
Rýzka tamah etmekten aklayan hür nefestir
Bizim olmayan malý, yýðarken Rahman dedik
Miras olan kalpleri saklayan nur kafestir
Ýnanca küçük leke, deðerken Rahman dedik
Adalet icap gelir, kurulmuþ mizan ile
Kulaklar þen þakraktýr, okunan ezan ile
Baþ yastýkta rahatsa, hayati düzen ile
Sehet vakti güneþle doðarken Rahman dedik
Gerçeðe iman ettik evvel sakýndýk hiçten
Emirleri anladýk, düþüvermedik güçten
Beyin huþu halinde, tekbir sesi en içten
Rükuya giden beli, eðerken Rahman dedik
Gökte yanan güneþe çýra demek olur mu
Allah’tan gelen derde yara demek olur mu
Görünen beyaz süte, kara demek olur mu
Kandan ab-u hayatý, saðarken Rahman dedik
Hiddetli beyinleri tutup sinede ezdik
Gariban fukarayý en zor gününde sezdik
Gönül helâl yönünde baþ önümüzde gezdik
Nefs-i emmare bizi, boðarken Rahman dedik
ÝSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
Söke/Aydýn
Acýnasý halimizi Rahman’a arz ettik.
Çok zamanlar elbette fazla ileri gittik.
Göz yaþlarý içinde tam da diyorken -bittik-..
Ellerimizi açýp huþuyla Rahman dedik..
neneh
Topraðýn bereketi Rabb’ten gelen rahmette
Bolluk ve bereketi dilden çýkan þükrette
Ýnkar eden kullarýn hesap verir ahrette
Gökten düþen damlalar yaðarken Rahman dedik..
Kardelen 1
Yazma gücünü veren biz mi sandýn kaleme ?
Bir ulvi güç deðil mi son veren her eleme
Ýnsan ki bir damladan halk olurken âleme
Bir zerreye bin dünya sýðarken Rahman dedik.
Mirim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.