Gözlerinde yine bir çok soru
Ve kocaman bir öfke var þehrin
Gökyüzü yýrtýldý yýrtýlacak
Acýyla tanýþtý tüm þiirlerim
Oysa sevmeyi gülümsemeyi öðretecektik þehre
Adýný bilmediðimiz çiçekler büyütecektik
Kanatýp durdu parmaklarýmýzý dikenler
Çok erken öðrendim anlýkmýþ ateþin
Söndün içimde yaðmursuz rüzgarsýz
Bitmeyen rüya da aþk da yokmuþ tez öðrendim
Umutlarý çaresiz
Yarýnlarý sabahsýz býrakýp gittin
Gözyaþý doldurdun þiirlerimi
Akþam gelip serilince göðün üstüne
Bir alçak dumaný sürter burnunu camlara
Yalar diliyle köþesini akþamýn
Vakit senin için de
Benim için de çok geç artýk
Elimizde bir karar bin bir piþmanlýk
Sustu þehir
Sýðýndým kuþlarýn avuçlarýna
Sularý içilmiyor çeþmelerin
Ekmeðin tadý yok
Gözlerim düþüyor yýldýzlardan
Üþüyorum göðün altýnda
Aklýmýn almadýðý kadarmýþsýn bende
Senden sonrasý yok
Aynalarda yüzümü
Þiirlerde sözümü yarým býraktýn
Þimdi bir acýlý özlemde yaþayacaðýz beraber