ÖZGÜR YILDIZ

Oyalý tülbentini gördüm önce,
Boynundaydý, makama girdiðinde,
Yüzünde masum kar yanýklarý,
Ürkek çizgilerse, etrafýndaydý.

Dað kokuluydu ayrýk saçlar,
Eski pardesünün omuz üzerinde,
Ayaklarýnda bezden mamüller,
Belli ki ýsýtmaktan acizdiler.

Utangaç bir edayla çekingen,
Garip ama ürkekliðine asi,
Maðrur bir saflýk da taþýyordu,
Bedenindeki titrek yüreðinden.

Karlar ülkesinden çýkýp gelen,
Bir hüzünlü prensestin bence,
Aþina bir þefkat de hissettim,
Seni öyle karþýmda görünce.

Kýsaca bahsettin geçmiþinden,
Yudum yudum çayýný içerken,
Umutlarýný da konuþtuk seninle,
Ve sana dair beklentilerimi de.

Bir yol açacaktýk geleceðine,
Ýþini buldum, kalacaðýn yeri de,
Önemsenmenin sevincini gördüm,
Mutluluk da yerleþti gözlerine.

Yürümeye baþladýðýn zorlu yolda,
Iþýk tutmak istedim yarýnlarýna,
Ýleri adýmlarýný görmekti dileðim,
Sadece buydu senden beklentim.

Müsade istedin, evine gidecektin,
Bir kaç gün sonra da gelecektin,
Gelmedin, neden sonra öðrendim,
Gittiðin yerden dönemeyeçektin.

Ne sanmýþtým ki sanki kendimi?
Yýldýzlar hiç tutsak edilebilir mi?
Gökyüzünde özgür gezen yýldýzlar,
Senin çizdiðin yoldan hiç gider mi?

Ey ölüm! Acýmadýn, bunu öðrettin,
Ellerimle yýldýz büyütmek istedim,
Beceremedim, ukdem kaldý içimde,
Dinlemedim seni, heyhat yenildim.

Yaþamýn garipmiþ, hakeza ölümün de,
Mutluymuþsun ama gitmeden önce,
Öyle söyledi annen, teþekkür ederken,
Bahsetmiþsin benden, arefesinde göçten.

Kýþ þehrinin sessizler mahallesinde,
Uçuþturmaktaydý sert rüzgarlar,
Baþucundaydý, makama geldiðimde,
Oyalý tülbentini gördüm önce…


EROL TASLAK
Sosyal Medyada Paylaşın: