Gözlerim gözlerinde kaldý bir kadeh tokuþturmasý gibi... Ýnceden çalan baðlamanýn için için aðlamasý yok mu! Yoksa sen de mi meyhane güzeli, yalnýz aðladýn! Küf tutmuþ gömleðin de ýslanmýþ sevgiye hasret baðladýn. Getir içelim bir raký, mezesinde aþk, varsa patlatalým bir türkü hancý. Özledim bilir misin? yalnýzlýk içinde özlemimi avutmayý... Yada çayýn deminde aþkýmý öteleyip unutmayý... Ýlk iskambil kaðýtlarýn da denedim, küçük gözlerinde belledim. Hem de kaðýdýn her vuruþunda unuturum dedim. Ama unutamadým! Kör kütük içtiðim meyhane duvarlarýn da Anýmsadým, Bir kör kalemle karaladým Sürtündüðüm duvarlarla yaraladým anýlarýmý! Yarim yarýnlara seninle ulaþmayý muþtuladým. Seviyorum seni hemde çok seviyorum. Ne olur gel üzme beni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusufmansiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.