Dilden kalbe yol var mı?
Cevr-i cefa dönerken, üzülür tenim bilin
Yön çizmeye muktedir, önüme pergel çýksa
Kuþamým altýn olsa, yine ben benim bilin
Kulak ardý edemem, önüme engel çýksa
Yýkarým engelleri, yollarým dümdüz olur
Yakarým geceleri görüþüm gündüz olur
Dileðim güzel dilek, bez baðlamam asmaya
Sinirlerim gark oldu ne gerek var kasmaya
Gönlümü rahat bilin çaðýrsalar asmaya
Maviye bürünmüþken önüme çengel çýksa
Sevgimi deðiþemem bir lokma ekmek için
Katlanýrým zorluða cefayý çekmek için
Rüyadan uyanýnca nefsime pasak dedim
Ýþkenmbeden artana ince baðýrsak dedim
Kalbi hüþyar gezerken, mideye yasak dedim
Sabahtan yürek yemem önüme mangal çýksa
Alçak gönül doldurdum giyindiðim urbamý
Huyu riyalý iple, dikivermem torbamý
Aras’ým heba olmam þarka doðru akarken
Mutluluðun ardýnda , kaldýk gönül yakarken
Dünyam aþkla geliþmiþ çift göz ile bakarken
Gönlüm gülistan olur önüme mazgal çýksa
Doðru gören gözlere imzamý atarým ben
Yanlýþlýða düþmeden mizaný tartarým ben
ÝSHAK ARAS
Ýshakaras (mihman)
Söke/Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.