koyu bulutlarla kaplý göðün üstü
feleðin gadrine uðramýþ sanki
bir yere erecekmiþçesine hýzla ve kesintisiz
döndükçe büyüyor bulutlar
dönüþteki sýr mevsimlere kilitli
akýþkan ve coþkun yaðmur yaðýyor
adýmlarým hýzlansýn mý
yavaþlasýn mý
karar veremiyorum
gökyüzüne bakýyorum
yaðmur yaðýyor
onlara inat
gözyaþlarýmý saklýyorum
geceyi izliyorken
sokaklarý, kaldýrýmlarý, evleri
söz geçiremiyorum duygularýma
kafesteki kuþ gibiyim
ah… gözlerim
þehrin üstünde aleminin yukarýsý
daha yukarýsýný gözlüyorum haddim olmadan
daha yukarýya
bakýyorum
ezber ettiðim manzara hafýzamda
yer gök kýpkýzýl
fecr vakti
ihtiþamýyla dolu idrakim
her ayrýntý zihnime kayýtlý
kývrým kývrým saða-sola dönüþler
kapýlar, basamaklar
kim bilir orada kimlerin adýmlarý var
kimlerin sesleri
kimlerin sessizliði
sonra sokaklar
her yanýnda kiremit çatýlý evler
þadýrvan sesi geliyor cami bahçesinden
nasýl tanýdýk
nasýl aþýna
her ses, her adým sanki
evvelden yaþanmýþ
hepsi candan bir parça
her daim içimde
can yoldaþý
gün gelir sýrdaþým
gün gelir en yakýn arkadaþtan
daha beri
meftun ,aþýk ,sevgili
uzak deðildim
uzak deðilim
geldim elhamdülillah
ezan-ý Muhammedi okunuyor
müezzinin sesi
nasýl da huzur veriyor
kol saati gibi taþýyorum
namaz vaktini
sanki ilk kez
kýyama duruyorum kýblede
ilk kez namaz kýlýyorum camide
rüku edenlerle birlikte rüku
secdeye varýyorum secde edenlerle
ellerim göklere açýk
dua ediyorum
alem-i cihan için
deðilmiþ
gerçek deðilmiþ
saadet ,mutluluk deðilmiþ
onlardan da öte
efendimizin (s.a.s.) miracýný tatbik etmenin
muþtusu var içimde
amin dedim
okudum
amin dedim
amin…
fark eder mi
dillerin renklerin ayrý olmasý
amin dedik
hep birlikte
birkaç mümin
güneþ, yýldýzlar
arþ, kürs levh-i kalem
amin..
kalu belada ruhlarýmýz
seslerimiz
aminlerimiz
asýlý … avizeler gibi
tüm azalarým ayný anda ayný hisle dolu
bambaþka heyecanla
gerçek deðilmiþ gibi
kalplerin cezbe gelmesi
veda zamaný þimdi
ikindi namazýna
minbere, mihraba
yaðmur yaðýyor
buðulanýyor gözlerim
baktýðým kubbe
sen de mi diyor
aðlama
ne olur…
mahzun ve tek baþýna
yalnýzým
saf saf dizilmiþ
dolmuþ taþmýþ
manevi bir huzurla içim
mahzun
hüzünlü
yaz, sonbahar, kýþ derken
geride kalýyor zaman
yeni bir mevsime yaklaþýyor ruh
kaynayan soðuk bir pýnar gibi
ilahi bir his cisimleþiyor gönüllerde
þimdi
bir suya kanmak vakti
içmek ve doymak
ilk ve son defa
unutmak
nefesin buruk tadýný
ben müslümaným
ben düþlere dalýyorum bazen
yürek kýyýlarýna dalgalar vurdukça
yaðmur yaðdýkça
sesler geliyor
dua sesleri
ezan-ý Muhammedi okunuyor
içimde
beþ vakit
redfer