*** Ö Z L E Y İ Ş ***

********************
Akþamýn esmer hüznü çöküyor içime
Buðulu camlar ardýnda bekliyorum.
Ýnsanlar gelip geçiyordu bu þehrin sokaklarýndan
Her biri bir baþka acý taþýyordu yüzlerinde
Bu yaðan yaðmur deðildi ...
Sanki içimdeki bitmeyen hüzündü.
***
Yüreðimde kanayan acýlarýn doruklarýndayým
Sen hüznü , sen ayrýlýðý bir iðne gibi
Þu yanan kalbimde.
Sensizliðin dayanýlmazlýðý gözlerimde
Yaðmur ve fýrtýna dýþarýda ...
Ýçimde ise geçmeyen sýkýntýlar
Sen olsaydýn ; þu karanlýk günlerim
Güneþ kadar parlak olurdu.
***
Akþamýn esmer hüznü çöküyor gözlerime
Güneþ bir kor yýðýný gibi tepelerde.
Ýçimde ayrýlýðýnýn hüznü, gözlerimdeki sensin
Benden gidiþinin acýlarýný hala çekiyorum
Sesini duyur bana... gel artýk !
Akþamýn karanlýðýnda bitkin ve periþaným
Sen gittin güneþ battý ufkumda.
Karanlýk ve üþüyorum ...
Gece ve korku... öyle yalnýzým ki.
Göz yaþlarýmýn sýcaklýðýna sýðýnmýþým.
***
Bir gün geleceðinin ümidi ile yaþýyorum
Her doðan güne umutla kalkýyor
Bu gün diyorum : ’ bir mucize olsun Tanrým ! ’
Böylece bekliyorum, bekliyorum gelmeni
Hüzün þarkýlarý söylüyor içim
Gel ! deðiþsin þarkýlarý içimin ...
Biçim biçim ...

Günay Koçak 5.3.2022


Sosyal Medyada Paylaşın: