Çýngar çýkartan dünyanýn sabahlarý olsa gerek Pöstekisini yayan gecenin düðüm düðümdür kollarý Gözlerini sývazlayan el kadar bebeler Simurg’un geleceðinden habersiz aðlaþýr savaþýn ortasýnda
Mengene gibi sýkar utançlarým Mýhlanýrým top tüfek seslerini duyunca Hasmýný belirlemiþ gezegenler Fitne yayanlarýn aðzý zehir mi bal mý
Týyneti bozuk þu yer kürenin Ne karalarýný ne de denizlerini Esrik gökyüzünü bile paylaþamadý ya insan oðlu
Sarý hummaya tutulmuþ bir yaným Enfiye çektiðim günler kadar ölüyüm Ellerine kan bulaþan haþarý çocuklarýn kulaklarýndan tutup çekmeliyim Çünkü ben anayým
Vadesini dolduran tüm devrimler Kuþlar gibi göçtükçe Býcýlgan kanatlarýndan umudu ne çok kesti kim bilir Savaþý durdurun
H. Çiðdem Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
H. Çiğdem ŞİİRBAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.