ELLER DARILIR
ELLER DARILIR
Kime inanýp da kime güleyim
Tutunup kaldýðým dallar kýrýlýr
Kimi candan sevip dostum bileyim
Dayandýðým duvar dipten yarýlýr.
Dünya fitne fesat çýkara döner
Mazlum olan kuytu köþeye siner
Yürek yangýn yeri durmadan yanar
Kýrk yerde kýrk kere kahýr vurulur.
Bir selâm bir kelâm çokça görürler
Yüze bakar iken dostluk bürürler
Dara düþme sakýn tekme vururlar
Yük bindikçe özüm aþka karýlýr.
Yaðmur olup dönüp damlasýn içen
Ýçtikçe yüreðe hüzünü biçen
Engebeli bir çok yollardan geçen
Geçtikçe karanlýk güne sarýlýr.
Kalmaz bu dünyanýn kahýrý biter
Þan þöhret güzellik hepsi de yiter
KARDELEN’ de böyle bir düzen tutar
Tuttuðumu bilmez eller darýlýr.
KARDELEN(Ayrýkotu)
04.03.2022
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.